Urodziłam się 23 maja 1948 roku w Pułtusku. Matka moja Irena prowadziła sklep, ojciec Jan był nauczycielem i przez wiele lat kierownikiem szkoły podstawowej w Pułtusku. Miałam dwóch braci: starszy Marek zmarł w wieku 13 lat, młodszy Andrzej mieszka w Warszawie, skończył studia, założył rodzinę, jest ojcem pięciorga dzieci.
Rodzice 1944 r.
Tu jest nas jeszcze troje...
Rodzice, 1985 r.
Ostatnie zdjęcie z mamą, 2000 r.
Po skończeniu szkoły podstawowej rozpoczęłam naukę w Liceum Ogólnokształcącym w Pułtusku.
Kujony
Matura
Maturę zdałam w 1965 roku i w tym samym roku rozpoczęłam studia na Akademii Medycznej w Warszawie. Zawód lekarza wybrałam jeszcze w dzieciństwie, w dużej mierze pod wpływem śmierci mojego brata.
W czasie studiów związałam się z duszpasterstwem akademickim przy kościele Św. Anny w Warszawie. Tam nawiązałam przyjaźnie, które trwają do dziś.
Po koncercie Oratorium "Mesjasz" w kościele akademickim Św. Anny w Warszawie
Powrót z pielgrzymki akademickiej na Jasną Górę
Studia ukończyłam w czerwcu 1971 roku. l października rozpoczęłam pracę w Szpitalu w Pułtusku. W Pułtusku przepracowałam 6 lat, podczas których uzyskałam I i II stopień specjalizacji z anestezjologii. Byłam pierwszym w historii szpitala i jedynym anestezjologiem; codzienne pełniłam dyżur „pod telefonem”.
Z naszym dostojnym pacjentem - abp. Bronisławem Dąbrowskim
Od pierwszych dni września 1980 roku zaangażowałam się w tworzenie Niezależnego Związku Zawodowego w szpitalach Warszawy i okolic. 17 września 1980 uczestniczyłam w I Zjeździe MKZ w Gdańsku. W dniach 7 – 16 listopada 1980 reprezentowałam MKZ Mazowsze w strajku okupacyjnym delegatów polskiej służby zdrowia w Sali Herbowej Urzędu Wojewódzkiego w Gdańsku.
W latach 1980 – 1981 byłam członkiem Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” w PSK I CMKP w Warszawie, członkiem Regionalnej i Krajowej Komisji Koordynacyjnej Służby Zdrowia NSZZ „S”, członkiem Zarządu Regionu Mazowsze, Delegatem na I Krajowy Zjazd Solidarności. Kierowałam pracą Społecznego Komitetu Banku Leków NSZZ „Solidarność”, byłam członkiem Rady Funduszu Związku.
W stanie wojennym organizowałam pomoc medyczną, dla ukrywających się działaczy „S”, brałam udział w pracach podziemnych struktur w służbie zdrowia, współpracując między innymi z Aliną Pienkowską, prof. Zbigniewem Chłapem i prof. Zofią Kuratowską.
l sierpnia 1990 roku, po wygraniu konkursu na stanowisko Lekarza Wojewódzkiego w Warszawie, podjęłam służbę w administracji rządowej. Przez ponad osiem lat byłam odpowiedzialna za funkcjonowanie opieki zdrowotnej na obszarze województwa warszawskiego. Podjęłam wiele działań zmierzających do usprawnienia funkcjonowania opieki zdrowotnej sprawowanej nad dwu i pół milionową populacją województwa warszawskiego i dużą liczbą osób przyjezdnych. Utworzyłam między innymi:
- pracownię rezonansu magnetycznego czynną całą dobę,
- cztery pracownie tomografii komputerowej w tym dwie współpracujące z działającymi w trybie ostrych dyżurów oddziałami neurochirurgii,
- dwa oddziały intensywnej terapii dla dzieci,
- oddział intensywnej terapii dla dorosłych,
- dwie stacje dializ,
- centrum nieinwazyjnej diagnostyki chorób serca,
- konsultacyjne centrum specjalistyczne diagnostyki USG,
- pięć pełno profilowych poradni chorób sutka,
- trzy dodatkowe podstacje Pogotowia Ratunkowego z zespołami R,
- karetkę reanimacyjną dla noworodków,
- dwa oddziały terapii dla osób nieletnich uzależnionych od narkotyków,
- system kompleksowej opieki nad osobami zakażonymi wirusem HIV i chorymi na AIDS.
- program metadonowy dla osób uzależnionych, zakażonych wirusem HIV.
Od stycznia 1999 r. roku kontynuowałam pracę w Mazowieckim Urzędzie Wojewódzkim, jako Pełnomocnik Wojewody ds. Zdrowia.
25 listopada 2005 roku zostałam powołana na funkcję Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Zdrowia. Pod kierownictwem nieodżałowanego Profesora Zbigniewa Religi pełniłam ją do 27 listopada 2007 roku.
Od 9 czerwca 2008 roku do tragicznego 10 kwietnia 2010 roku miałam zaszczyt być doradcą ds. ochrony zdrowia Prezydenta RP śp. Lecha Kaczyńskiego.
11 lutego 1994 roku, podczas obchodzonegona Jasnej Górze II Światowego Dnia Chorego, byłam współzałożycielką Katolickiego Stowarzyszenia Lekarzy Polskich. Podstawowym zadaniem Stowarzyszenia jest kształtowanie postaw lekarzy zgodnych z nauczaniem Kościoła Katolickiego. W latach 2002 – 2010 przez dwie kadencje byłam Prezesem KSLP. Obecnie cieszę się nadanym mi tytułem Prezesa Honorowego.
Jestem członkiem Zarządu Europejskiej Federacji Katolickich Stowarzyszeń Lekarskich.
W 1997 r. zostałam odznaczona Prymasowskim Medalem Złotym – Ecclesiae Populoque Servitium Praestanti – Zasłużonemu w posłudze dla Kościoła i Narodu,
